شکل جدید و پایدار پلوتونیوم کشف شد

به گزارش سهندبلاگ، پژوهشگران مرکز تحقیقاتی موسسه هلمهولتز زنتروم درسدن راسندرف(Helmholtz-Zentrum Dresden-Rossendorf) آلمان در مطالعه اخیرشان به طور تصادفی شکل جدید و پایدار پلوتونیوم را کشف کرده اند.

به گزارش خبرنگاران و به نقل از گیزمگ، تیمی از دانشمندان به صورت اتفاقی شکل جدید و پایدار پلوتونیوم را کشف کرده اند. حمل و نقل و ذخیره این عنصر مشهور به دلیل سمی بودن آن بسیار مشکل است اما یافته های جدید این پژوهشگران می تواند به راه های جدیدی برای مقابله با این مسائل منجر شود.

پلوتونیوم به عنوان یک عنصر ناپایدار شناخته شده است و این موضوع آن را هم به یک منبع انرژی فوق العاده قدرتمند و هم یک فاجعه زیست محیطی به طور بالقوه ویرانگر تبدیل کرده است. بعضی از ایزوتوپ های پلوتونیوم می توانند ده ها میلیون سال باقی بمانند که اگر وارد آبهای زیرزمینی شود پیامدهای منفی زیادی در پی خواهند داشت.

دانشمندان آزمایشگاه تحقیقاتیHZDR هنگامی که این عنصر را ایجاد کردند و در حال انجام مراحل ذخیره و انتقال آن بودند به طور تصادفی یک فرم جدید و پایدار از پلوتونیوم را کشف کردند.

یکی از اشکال ایمن تر این عنصر، دی اکسید پلوتونیوم(plutonium dioxide) است که یک ماده سرامیکی نسبتاً پایدار است که در آب حل نمی شود و از نقطه ذوب بالایی برخوردار است. نانوذرات دی اکسید پلوتونیوم را می توان از پیش ماده های مختلف، به شکل ایزوتوپ های مختلف پلوتونیوم ساخت. پژوهشگران این مطالعه هنگامیکه در حال حل کردن یک پیش ماده به نام پلوتونیوم VI (Pu VI) در آب بودند واکنش عجیبی را مشاهده کردند.

پلوتونیوم VI طی انتقال به دی اکسید پلوتونیوم یک مرحله گذر که جامد و پایدار است را گذراند. به نظر می رسد ماده مذکور پلوتونیوم پنج ظرفیتی(pentavalent plutonium) است اما این فرم معمولاً جامد و پایدار نیست.

کریستینا کواشینینا(Kristina Kvashnina) محقق اصلی این مطالعه گفت: هر بار که نانوذرات را از سایر پیش ماده های Pu (III) ، (IV) یا (V) ایجاد می کنیم واکنش خیلی سریع انجام می شود، اما این بار ما یک پدیده عجیب را هنگام آزمایش مشاهده کردیم. ما نمی توانستیم باور کنیم اما این واکنش کاملا واضح بود.

محققان برای تأیید این موضوع آن را در(ROBL) که یک طیف سنج جذب اشعه ایکس است، آزمایش کردند. پژوهشگران این مطالعه توانستند انرژی مواد رادیواکتیو را با قرار دادن آنها در معرض اشعه ایکس مورد مطالعه قرار داده و سپس فلورسانس آنها را اندازه گیری کنند. پس از آزمایش های بسیار پژوهشگران تأیید کردند که این ماده پایدار است.

یافته های این مطالعه در مجله Angewandte Chemie منتشر شد.